χρήση σκόνης παγκρεατίνης στη βιομηχανία φαρμάκων, τροφίμων, προσαρμογή προδιαγραφών δραστικότητας ενζύμων

   Το ένζυμο παγκρεατίνης λαμβάνεται από τους παγκρεατικούς αδένες χοίρων ή βοοειδών. Τα βασικά του συστατικά περιλαμβάνουν θρυψίνη, αμυλάση και λιπάση, μαζί με μικρές ποσότητες χυμοθρυψίνης και ελαστάσης ως συμπληρωματικά συστατικά. Η θρυψίνη διασπά τις πρωτεΐνες σε αμινοξέα και μικρές πεπτιδικές αλυσίδες, η αμυλάση διασπά το άμυλο σε υδατανθρακικές ουσίες και η λιπάση διευκολύνει τη διάσπαση των λιπών σε γλυκερόλη και λιπαρά οξέα. Αυτά τα συστατικά συνεργάζονται για να βελτιώσουν την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών στην εντερική οδό.

1. Τα παρασκευάσματα ενζύμων είναι βιοδραστικές ουσίες που είναι ευαίσθητες στις ανασταλτικές και καταστροφικές επιδράσεις των ιόντων βαρέων μετάλλων (Fe3+, Cu2+, Hg+, Pb+, κ.λπ.) και των οξειδωτικών. Θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή με αυτά κατά τη χρήση και την αποθήκευση;

2. Για άτομα που είναι εύκολα ευαίσθητα, μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις υπερευαισθησίας. Η στενή επαφή ή η ελαφρά εισπνοή μπορεί να ερεθίσει το δέρμα, τα μάτια και τους βλεννογόνους ιστούς. Κατά τη χρήση προϊόντων ενζύμων, συνιστάται η χρήση προστατευτικού εξοπλισμού όπως μάσκες και μάσκες ματιών.

3. Προστασία από την υγρασία, την έκθεση στο φως, σφραγισμένο και αποθηκευμένο σε χαμηλή θερμοκρασία (0-10 ° C) για 18 μήνες. Τα ένζυμα παρουσιάζουν μια ορισμένη απώλεια ενζυμικής δραστηριότητας κατά την αποθήκευση, με απώλεια 5-10% της ενζυμικής δραστηριότητας στους 10 ° C για 6 μήνες και απώλεια 10-15% της ενζυμικής δραστηριότητας σε θερμοκρασία δωματίου για 6 μήνες.

4. Η παράταση της περιόδου αποθήκευσης ή η επίδραση σκληρών συνθηκών αποθήκευσης όπως η υψηλή θερμοκρασία και η υγρασία μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση της χρήσης.